وصیت مولا امیرالمومنین علی ( ع ) بعد از آن که ابن ملجم لعنت الله علیه پیشانی مبارکش را شکافت .

وصبت و سفارش من به شما این است که چیزی را با خداوند بزرگ شریک و انباز نگردانید ؛ و سنت محمد ( ص ) را تباه نسازید؛ ( و از جاده شریعت و طریقتش منحرف نشوید ، شما باید همواره ) این دو عمود ( شرک نیاوردن به خدا و پیروی از سنت پیغمبر ) را پایدار بدارید ، و این دو چراغ را بر افروزید ، ذم و نکوهشی متوجه شما نیست .

من دیروز یار و یاور شما بودم و امروز مایه پند و عبرت شمایم ، و فردا از شما جدا خواهم شد .

اگر نمردم و ماندم و صاحب اختیار خون خویشم ، و اگر نماندم که نیستی میعادگاه من است ، و اگر عفو کردم و گذشتم ، پس آن بخشش برای من طاعت و بندگی است و ( اگر شما او را مورد عفو قرار دادید ) بخشش برای شما نیکویی و ثواب است ، بنابراین شما ( او را ) ببخشید ، ( مگر دوست ندارید که خدای تعالی گناهان شما را ببخشد و بیامرزد ؟ ) سوگند به خدا که من از مرگی که در آینده به سویم می آید کراهتی ندارم ، و پیدا شونده ای که آن را نخواسته ام ، نیستم مگر مانند جویای آب که ( به آب ) برسد و چونان طالبی که در یابد ( و آنچه نزد خداوند است ، برای نیکوکاران بهتر است )

                                                                         نهج البلاغه نامه 23

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: